Maandbeker, categorie 2
31-10-2024Door Jan van Erven, winnaar categorie 2
Brrrrr… serieus? Wie heeft de thermostaat buiten omlaag gedraaid? 6 graden geeft de weer app aan. De dag ervoor nog in t-shirt nu in thermoshirt.
Langzaam wakker worden op de range. Wat is dat joh? Lijkt wel water. Dauw dus. Ik ga aan de achterkant van de range staan zodat ik alvast kan wennen aan het gras in de baan. Het gaat eigenlijk best wel goed. Slag na slag gaan de ballen de lucht in. Een soort van rechtdoor. Dat voelt goed maar ja dan heb je er 3 tussendoor die het zelfvertrouwen wat laten dalen … waarom gaat die bal nou rechtsaf? En, joh, verrekte bal, je moet 100 m verder hoor. Ik ben wel een beetje gespannen want ik kan het klassement winnen. Hoe tof zou dat zijn? Maar neem me voor om op de slag te letten en niet op de scores.
Tijdens het wandelingetje om de score kaart op te halen kom ik bekende mede strijders tegen. Beetje kletsen en samen de kou trotseren. Wat een leuke club is het toch hè.
Daar sta je dan. De eerste hole, de eerste bal, zwiep en ja hoor … ik mag het eerste rondje al betalen. Niet voorbij de dames tee. Goed begin. Ik ga van hoog gras naar hoog gras. Zo dan hebben we dat al gehad. Een streep aan het einde van de hole. Ach, we kennen het allemaal dat gevoel (denk ik). Daarna loop ik met mijn gezellige flightgenoten Marie-Louise en Theo (ook beide kanshebbers) van hole naar hole. Hole 3 staat Clive, van wie ik vorig jaar les van heb gehad, met z’n armen over elkaar te kijken. Extra druk dus. Maar een goede put levert applaus op.
Ha, daar is hole 6, de par 3, ik besluit om voor safe te gaan. IJzertje zeven om op de fairway te komen en met een korte slag op de green. De bal vertrekt vanaf de sweet spot, het geluid van een goede slag is zo heerlijk en ik word er blij van. Echter snel daarna slaat het gevoel om omdat de bal persé een beetje naar rechts wil. Gatver, in het water. Ik kom er nog af met een punt fewwww. Al snel daarna worden we ook vastgelegd op de digitale plaat door Susanne: degene die me aan het golfen verslaafd heeft gemaakt.
De eerste 9 gaan best okay, 19 punten. "Niet op de score letten Jan", denk ik nog maar ik word al geïnformeerd door mijn marker. De 2e negen gaan een stuk minder. Nog vaker dan op de 1e negen doen die ballen niet wat ik ze op de driving range nog aangeleerd heb. Water, bos enz., je kent het wel. Strepen verschijnen er nu op de kaart. Aan het einde vraag ik me af … is het genoeg? Ach het was sowieso leuk om weer te doen. Nooit gedacht dat het vaker spelen van dezelfde baan nog zoveel verschillende situaties (en frustraties) kan opleveren.
We gaan naar binnen om een bakkie te doen en de kaarten in te vullen. En dan begint het spannende wachten. De bitterballen gaan over de tafel heen en verhalen over golf vliegen over en weer.
Dan is het zover. De jury heeft alle resultaten op een rijtje gezet. Eerste de dagresulaten. Bleek ik 3e te zijn geworden. Snap het niet met mijn score maar ja het blijft een onvoorspelbaar spelletje dat golfen. But I will take it! Dan het klassement … rustig wachtend en klappend voor Kim en Theo mag ik dan naar voren komen. Ben niet zo van in de middelpunt te staan maar een fotootje en uitreiking van het handdoekje is prima. Daarna ga ik terug naar mijn plek. Fewwww geen speech denk ik nog. Maar Niek had andere plannen.
Na het einde werden de winnaars gefeliciteerd door de aanwezigen. Nogmaals denk ik: leuk hè die mensen van de golfclub hier.
Ik wil iedereen bedanken die betrokken is bij de Maandbeker. Zowel de organisatie als alle deelnemers want zonder 1 van de 2 is het geen succes!
Klik hier voor alle foto's.
« Terug
